Walc Angielski

Walc angielski Łódź. Jak nazwa mówi taniec, który wywodzi się z Anglii, jego ruchy i obroty wskazują na to że jego ojcem był walc wiedeński. Narodziny tego tańca przypisywane są Anglikom, gdyż jako naród utarło się mówić, że są to ludzie o uosobieniu raczej melancholijno flegmatycznym i w ówczesnych czasach nie wykazywali chęci do szybkich tańców. Melodia walca często przypomina szczęśliwe chwile letnich wieczorów, piękną, romantyczną muzykę i wszystko to co powoduje, że właśnie chce się żyć.

Taniec pochodzi z Anglii i po raz pierwszy został wykonany około roku 1910.

Kroki walca są prawdopodobnie najłatwiejsze do opanowania ze wszystkich wykonywanych dziś tańców. Jednak trzeba pamiętać, że kroki w żadnym razie nie są tu najważniejszym elementem, a tancerz musi zwrócić baczą uwagę na wiele innych szczegółów, zanim opanuje cudowne kołysanie i rytm tego tańca. Właściwe zastosowanie ruchu przeciwnej strony ciała (CBM) dające w rezultacie swobodny swing ciała przy obrotach, poprawne rozluźnianie i prostowanie kolan w połączeniu z unoszeniami i kontrolowane użycie nachylenia ciała – to wszystko współgra przy tworzeniu tańca, w którym partnerzy suną po parkiecie, rytmicznie się kołysząc. Walc angielski należy do klasycznych tańców turniejowych. Na kryteria oceny sędziowskiej składa się m.in. prawidłowe wykonanie wahadłowego ruchu pary,z różnymi wariantami unoszenia i opadania podczas każdego taktu. Niezwykle istotny jest także sposób trzymania partnerów, który przez cały czas tańczenia nie powinien się zmieniać, zaś sylwetki tancerzy powinny tworzyć subtelne linie. Walc angielski jest tańczony w kontakcie – ciała tancerzy stykają się od bioder aż do mostka partnerki.

Obok tańców takich jak foxtrot, walc wiedeński, tango czy quickstep, walc angielski należy do stylu standardowego w tańcach towarzyskich. 

Poza krokiem podstawowym często występują tu takie elementy jak: obrót w prawo, obrótr w lewo, wirówka, outside change, chasse, whisk, skrzydło, impetus, hesitation.

Walc angielski Łódź.