Walc Wiedeński

Walc wiedeński Łódź to król tańców salonowych, także romantyczny jak walc angielski, lecz dwa razy szybszy, tańczony równym, wirującym ruchem i nie posiadający wielu figur. Pochodzenia niemieckiego, lecz dzięki muzyce Straussa stał się symbolem Austrii, a ściśle mówiąc Wiednia.

Walc ten nazywany jest wiedeńskim ponieważ jego istnienie jako tańca salonowego rozpoczyna się w roku 1815, w czasie kongresu wiedeńskiego. Kiedy w Wiedniu po raz pierwszy zatańczono walca w obecności dworu, reakcje były różne – damy ostentacyjnie opuściły salę balową, uważając publiczne obejmowanie się w tańcu za niemoralne. Inni sugerowali, iż ciągłe wirowanie w walcu może wywoływać różnego rodzaju choroby, a nawet prowadzić do śmierci. Pomimo tych zastrzeżeń, do połowy dziewiętnastego wieku walc wiedeński stał się nieodłączną częścią balów na dworach prawie całej Europy, z wyjątkiem Anglii oraz Szwajcarii, gdzie długo wzbraniano się przed nim. Szczególne zasługi dla rozwoju walca miała muzyka tworzona przez tak znamienitych kompozytorów jak choćby Johann Strauss (np. Nad Pięknym Modrym Dunajem).

Walc wiedeński jest jednym z dziesięciu tańców towarzyskich, a ściślej mówiąc należy do grupy tańców standardowych obok walca angielskiego, tango, foxtrota i quickstepa. Jest najstarszym turniejowym tańcem standardowym. Mimo iż istnieją tańce standardowe o bardziej dostojnych ruchach, jak np. fokstrot, to taniec ten na pewno można zaliczyć do najbardziej eleganckich tańców turniejowych. Tańczy się go do muzyki, najczęściej instrumentalnej, w metrum na trzy czwarte. W muzyce silnie akcentowane jest uderzenie na raz. Ruchy w walcu wiedeńskim powinny być płynne. Najtrudniejsze jest uzyskanie efektu płynności.

Podstawowe elementy walca wiedeńskiego oprócz kroku podstawowego to: obrót w prawo, obrót w lewo, kroki zmienne, fleckerl w prawo i w lewo.

Walc wiedeński Łódź